تا کجای قصه باید ز دلتنگی نوشت ؟
تا به کی بازیچه بودن توی دست سرنوشت ؟
تا به کی با ضربه های درد باید رام شد ؟
یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد ؟
بهر دیدار محبت تا به کی این انتظار ؟
خسته از زندگی با غصه های بی شمار ... ؟؟؟
نظرات شما عزیزان: